1 Dzisiaj Who znowu jest na topie. Pokazywany w sobotnie wieczory w stacji BBC One przyciąga przed odbiorniki miliony widzów. W brytyjskiej prasie pojawiło się nawet określenie "Television Lord of Prime Time" – "król ramówki"

2 "Doktor Who" korzysta z bogatych doświadczeń brytyjskiej komedii spod znaku Monty Pythona czy "Hotelu Zacisze" oraz fantastycznej angielskiej literatury. Stałym bohaterem serialu jest tytułowy, zdziwaczały, ale i niezwykle inteligentny doktor Who, wędrujący w czasie i przestrzeni na ekscentrycznym jak on sam statku kosmicznym o nazwie "Tardis". Ów obiekt latający wygląda niemal identycznie jak stara policyjna budka telefoniczna z lat 50. XX wieku, ale jest zdecydowanie większy wewnątrz niż na zewnątrz

3 Od końca lat 70. siłą serialu były pomysłowe efekty specjalne. Ich zadanie było osobliwe: miały bardziej śmieszyć, niż wprawiać w osłupienie. Niewielki budżet sztywno określał reguły filmowej gry. Wszystko było umowne: obiekty latające i kostiumy z epoki, a prawdziwa jedynie muzyka syntezatorowa i elektryczna kompilowana z bogatych zbiorów BBC

4 Od czasu do czasu serial wzbudzał również kontrowersje. Moraliści zarzucali producentom propagowanie przemocy wśród nieletnich, a doktor Who otrzymał mało chwalebny tytuł postaci, której obecność na ekranie "może spowodować fizyczny lub psychiczny uraz". Mało kto brał jednak tego rodzaju zarzuty poważnie

5 Pomimo siermiężnej realizacji, "Doktor Who" jest wciąż kochany przez angielską publiczność. Stał się synonimem angielskiego poczucia humoru i mocno abstrakcyjnej fantazji