Jakubisko zmarł w piątek późno wieczorem w Pradze, gdzie mieszkał od lat. Pod koniec lat 60. zrobił film „Ptaszki, sieroty i głupcy”, którego zakończenie interpretowano jako nawiązujące do samospalenia Jana Palacha.
Inwigilacja przez komunę
Film trafił na półki, twórcę inwigilowała tajna komunistyczna policja i miał trudności z robieniem filmów fabularnych osadzonych we współczesności. Na ekrany kin powrócił w 1979 roku filmem "Zbuduj dom, posadź drzewo", a rok później zrealizował trzyczęściowy film telewizyjny „Niewierność po słowacku”.
W latach 90. zrealizował film „Lepiej być bogatym i zdrowym niż biednym i chorym”, a także „Niejasną wiadomość o końcu świata”, która była pokazywana na ponad 60 festiwalach na całym świecie.
Kim był Juraj Jakubisko?
Jakubisko urodził się 30 kwietnia 1938 roku w małej wiosce we wschodniej Słowacji Kojszov. Miejsce urodzenia niewątpliwie miało znaczący wpływ na jego późniejszy styl artystyczny. Motywy wiejskie i folklor pojawiają się niemal w każdym z filmów reżysera, przybierając formę obrzędu, fragmentu ludowej pieśni czy też detalu na kostiumie.
Wysportowany i szczupły, biegający maratony, jeżdżący na rowerze i na nartach Jakubisko miał w późniejszym wieku kłopoty kardiologiczne. W 2012 roku lekarze przeszczepili mu serce, a reżyser został najstarszym pacjentem w Czechach po takiej operacji. Był znany z tego, że nie zdejmował kapelusza, który miał przynosić mu szczęście.
Autor: Piotr Górecki