Tytułowy Yuli to przydomek, który nadaje Carlosowi Acoście jego ojciec Pedro. Od najmłodszych lat Yuli ucieka od wszelkiej dyscypliny i edukacji; życia uczy się głównie na ulicach zaniedbanej dzielnicy w Hawanie. Jednak Pedro wie, że jego syn ma wrodzony talent i zmusza go do udziału w zajęciach tanecznych - napisano w streszczeniu filmu.

Reklama

Yuli jest zafascynowany światem tańca. Wkrótce zaczyna tworzyć własną legendę jako jeden z najlepszych tancerzy swojego pokolenia. Przełamuje tabu, stając się pierwszym czarnym odtwórcą roli Romea w prestiżowym Royal Opera House w Londynie, gdzie przez 17 lat buduje swoją niezwykłą karierę jako główny tancerz - czytamy w streszczeniu.

Film w reż. Iciar Bollain określono mianem "tętniący życiem bio-balet" (Guy Lodge w "Variety"). Nieoczywisty film, oscylujący pomiędzy intensywnymi, olśniewającymi momentami tańca a szorstkim dramatem paradokumentalnym - oceniał krytyk Luis Martinez w "El Mundo", a Jonathan Romney w "Screen International" napisał, że jest to "opowieść uderzająca w każdą nutę tematyczną – rodzinę, poświęcenie, męskość, czarną tożsamość, wyobcowanie i oczyszczającą moc sztuki – publiczność bez trudu znajdzie wspólny akord z tym filmem".

Autorem scenariusza jest Paul Laverty. Zdjęcia zrealizował Alex Catalan. Muzykę skomponował Alberto Iglesias. Scenografię zaprojektowała Laia Colet, a kostiumy - Jessica Braun i Celia Ledon. Choreografię opracowała Maria Rovira.

W filmie występują Carlos Acosta, Santiago Alfonso (Pedro Acosta), Keyvin Martinez (Carlos Acosta młody), Edlison Manuel Olbera Nunez (Carlos Acosta chłopiec), Laura De La Uz (Chery), Yerlin Perez (Maria), Mario Sergio (Elias Mario), Andrea Doimeadios (Berta), Cesar Dominguez (Opito) i Carlos Enrique Almirante (Enrique).

Reklama

W 2019 r. "Yuli" otrzymał pięć nominacji do Nagród Goya w kategoriach: scenariusz adaptowany, zdjęcia, ścieżka dźwiękowa, dźwięk, nowy aktor (dla Carlosa Acosty) oraz trzy nominacje do CEC Awards (Nagród Stowarzyszenia Krytyków Hiszpańskich) w kategoriach: nowy aktor (Carlos Acosta), zdjęcia i ścieżka dźwiękowa.

W 2018 r. film zdobył nagrodę publiczności na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Mińsku oraz wyróżnienie za najlepszy scenariusz na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w San Sebastian. Był prezentowany w konkursach na m.in. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Hamburgu, Międzynarodowym Festiwalu Filmowy w Miami i Międzynarodowym Festiwalu Filmowy w Goeteborgu.

Iciar Bollain (ur. 12 czerwca 1967 r. w Madrycie) jest aktorką, reżyserką i scenarzystką filmową. Karierę w branży filmowej rozpoczęła od aktorstwa, ale szybko zafascynowała się reżyserią. Jej debiutancka tragikomedia "Hola, estas sola?" (1995) zdobyła szereg nagród i uznanie hiszpańskich krytyków.

Drugi film w jej reżyserii - "Kwiaty z innego świata" (1999) - został wyróżniony w Cannes. Za kolejny – "Moimi oczami" (2003) – otrzymała nagrody Goya za reżyserię i scenariusz. Jeszcze większym powodzeniem cieszył się "Nawet deszcz" (2010), który zdobył 13 nominacji do Nagród Goya i ostatecznie zwyciężył w trzech kategoriach; dostrzeżono go także na MFF w Berlinie i przyznano nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej. Obraz, podobnie jak późniejsze "Drzewko oliwne" (2016), był również oficjalnym kandydatem Hiszpanii do nominacji oscarowej.

Prywatnie i zawodowo Iciar Bollain jest związana z uznanym brytyjskim scenarzystą Paulem Lavertym, stałym współpracownikiem Kena Loacha.

Dystrybutorem filmu, który wejdzie na ekrany polskich kin 2 sierpnia, jest Aurora Films.