Informację o śmierci Piotra Szulkina potwierdziło w niedzielę po południu Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jako pierwszy wiadomość o śmierci reżysera podał tego samego dnia portal Onet, a za nim inne media.

Reklama

"W osobie Piotra Szulkina polska kultura traci twórcę wybitnego, który swoimi filmami współtworzył historię polskiego kina od końca lat 70-tych i który w swojej twórczości przedstawiał tematy ważne w sposób wysoce oryginalny, alegoryczny, starając się ominąć peerelowską cenzurę na wszystkie działania artystyczne" – ocenił wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński, cytowany w informacji zamieszczonej na stronie internetowej resortu kultury.

Piotr Szulkin urodził się 26 kwietnia 1950 roku w Gdańsku. W 1970 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. Następnie rozpoczął studia na wydziale reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, które ukończył w 1975 roku. Od 1993 roku Szulkin prowadził zajęcia na macierzystej uczelni. Zdobył ponad 50 nagród festiwalowych - w większości na festiwalach zagranicznych.

Jego pełnometrażowym debiutem był film „Golem” z 1979 roku, za który otrzymał m.in. nagrodę za debiut reżyserski na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni w 1980 roku. Za scenariusz do „Golema” otrzymał w 1981 Grand Prix i wyróżnienie FIPRESCI na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Madrycie. „Golem” to pierwsza część fantastycznonaukowej tetralogii, do której zaliczają się również filmy: „Wojna światów – następne stulecie” (1981), „O-bi, o-ba. Koniec cywilizacji” (1984) i „Ga, ga. Chwała bohaterom” (1985).

W 1990 roku Szulkin nakręcił film „Femina” według powieści „Pawilon małych drapieżców” Krystyny Kofty. Jego ostatnim filmem pełnometrażowym był „Ubu Król” (2003) na motywach dramatu Alfreda Jarry.

Szulkin był także reżyserem spektakli Teatru Telewizji. W tej roli zadebiutował w 1977 roku sztuką Roberta F. Lane’a „Krzyżówka”. Później wyreżyserował również: „Pępowinę” (1991) Krystyny Kofty, „Tango” (1992) Sławomira Mrożka, „Karierę Arturo Ui” (1997) Bertolta Brechta.

W 2013 roku Piotr Szulkin został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za „wybitne zasługi dla polskiej kultury, a także osiągnięcia w twórczości filmowej i pracy dydaktycznej”. Dwa lata później, w 2015 roku został laureatem Srebrnego Medalu „Zasłużony Kulturze - Gloria Artis”.