Susannah York była, obok Julie Christie, Sarah Miles i Vanessy Redgrave, jedną z najbardziej rozpoznawalnych brytyjskich aktorek filmowych w latach 60. ub. wieku. Międzynarodową sławę zdobyła rolami w takich filmach jak "Tom Jones" i "Oto jest głowa zdrajcy". Za rolę w filmie z 1969 r. "Czyż nie dobija się koni ?", w którym grała razem z Jane Fondą, otrzymała nominację do nagrody Oscara. W 1980 r. wystąpiła również w polskim filmie "Alicja" (opartym luźno na "Alicji w krainie czarów" Lewisa Carrolla), w reżyserii Jerzego Gruzy i Jacka Bromskiego.
Susannah York grała z takimi partnerami jak Marlon Brando, Montgomery Clift, Peter O'Toole i Elisabeth Taylor. W latach 70. jej kariera uległa pewnemu zahamowaniu, chociaż wystąpiła wówczas w "Supermanie", który odniósł olbrzymi sukces kasowy. Grała jednak bardzo dużo na scenach różnych teatrów.
W wywiadzie z 2001 r. aktorka wyznała, że teatr był jej prawdziwą miłością. "To jest moje miejsce" - powiedziała. Jeden z krytyków zauważył, że York była "równie szczęśliwa na scenie pubu w Islington (dzielnica Londynu - PAP) jak w Hollywood". "Była absolutnie fantastyczną matką, bardzo twardo chodzącą po ziemi" - powiedział w wywiadzie dla "Sunday Telegraph" jej syn Orlando Wells. "Niczego nie lubiła bardziej niż przyrządzenia dobrej pieczeni na niedzielę i siedzenia przy kominku w zimowy wieczór. W pewnym sensie była po prostu zwyczajną dziewczyną" - dodał.
Susannah York napisała również kilka książek dla dzieci i była bardzo aktywną działaczką ruchu na rzecz zakazu broni nuklearnej. Domagała się m. in. uwolnienia Mordechaja Vanunu, Izraelczyka, który ujawnił, że jego kraj produkuje broń atomową.
Mężem aktorki był Michael Wells, z którym rozwiodła się w 1980 r. Miała z nim dwoje dzieci, córkę Sashę i syna Orlando.