Małgorzata Szumowska - kobieta i reżyser, czyli superkombinacja [ZDJĘCIA]
1 "Body/Ciało" to opowieść o zgorzkniałym prokuratorze (w tej roli Janusz Gajos) i jego cierpiącej na anoreksję córce (Justyna Suwała), którzy próbują odnaleźć się po śmierci żony i matki. A także wkraczającej w ich życie terapeutce o niezwykłych zdolnościach (Maja Ostaszewska). – Ludzie za wszelką cenę chcą wierzyć, że jest coś po śmierci. Że nie wszystko kończy się wraz ze śmiercią, że ktoś nad nami czuwa i ma z nami kontakt – mówi Szumowska. – W filmie Janusz Gajos odgrywa człowieka, który nie wierzy w nic. To mu szalenie utrudnia życie i czyni go nieszczęśliwym. Chociaż odrzuca wiarę w jakąkolwiek inną przestrzeń, to w końcu daje się uwieść nadziei, że jest coś więcej. Że jego zmarła żona może do niego przyjść i powiedzieć coś, co odmieni jego życie. Pojawia się spirytyzm, ciała astralne.
Kino Świat
2
Krytycy "Ciało" chwalą. – Ta opowieść o życiu i śmierci momentami przypomina wczesne obrazy Krzysztofa Kieślowskiego – donosił ceniony brytyjski krytyk Peter Yeung, a "Hollywood Reporter" pisał o "świetnych występach trójki głównych aktorów" i komplementował "kreację obiecującej debiutantki – Justyny Suwały".
Dobre recenzje obraz zebrał także w polskich mediach. – To najbardziej udany film w karierze Małgorzaty Szumowskiej – pisze Jakub Popielecki z Filmwebu. – Prawdziwe ciary na prawdziwym ciele.
– Najmocniejszym punktem filmu – oprócz czarnego humoru i roboty operatorskiej na najwyższym poziomie – są zaskakujące kreacje aktorskie Janusza Gajosa i Mai Ostaszewskiej, dla której był pisany scenariusz. To wyżyny aktorstwa, ale ekranowa metamorfoza Mai, która gra tragikomiczną nawiedzoną psychoterapeutkę uważającą się za medium, po prostu rozkłada na łopatki – podsumowywał w "Polityce" Janusz Wróblewski.
PAP/EPA / JENSKALAENE
3
"Body/Ciało" to czwarty film fabularny, który Małgorzata Szumowska zaprezentowała podczas Berlinale. I drugi film polskiej reżyserki, który znalazł się w konkursie głównym berlińskiego festiwalu. W 2013 roku pokazywany tam obraz "W imię..." otrzymał statuetkę Teddy Award (nagrodę przyznawaną filmom poruszającym tematykę LGBT).
Małgorzata Szumowska jest trzecim polskim twórcą filmowym, który otrzymał Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszego reżysera na festiwalu w Berlinie. Wcześniej byli to: Krzysztof Kieślowski w 1994 roku za obraz "Biały" i Roman Polański w 2010 roku za dzieło "Autor widmo"
Michał Englert
4 Małgorzata Szumowska (rocznik 1973 r) ukończyła Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi, wcześniej jednak przez dwa lata studiowała historię sztuki na UJ. Jej (nakręcona w czasie studiów) etiuda "Cisza" trafiła na listę 14 najlepszych filmów w historii Łódzkiej Filmówki i zdobyła 18 nagród na międzynarodowych festiwalach. Debiut fabularny – "Szczęśliwy człowiek" – w roku 2000 przyniósł Szumowskiej nominację do Europejskiej Nagrody Filmowej. Scenariusz do jej filmu "Ono" (2004) doceniono w Sundance, a "33 sceny z życia" (2008) – w Locarno. Za ten obraz Szumowska odebrała również "Paszport Polityki". Na Berlinale swoją premierę miał dwa lata temu film "W imię..." (a wcześniej "Sponsoring" z udziałem Juliette Binoche). W kolejnej produkcji polskiej reżyserki francuska aktorka ma również zagrać rolę główną.
Media
5 Prywatnie Małgorzata Szumowska jest córką dziennikarki i pisarki Doroty Terakowskiej oraz dziennikarza i filmowca Macieja Szumowskiego (zmarli w 2004 roku), a także siostrą dziennikarki i pisarki Katarzyny T. Nowak oraz reżysera filmów dokumentalnych Wojciecha Szumowskiego. Scenariusz do "Ciała" napisała ze swoim byłym mężem, cenionym operatorem filmowym Michałem Englertem. W 2012 roku wyszła za mąż za aktora Mateusza Kościukiewicza (wystąpił w jej filmie "W imię…"), z którym ma 2-letnią córkę Alinę. Jest też matką Maćka (ze związku z Jackiem Drosio).
AKPA
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję