W październiku w kinie Iluzjon pokazane zostaną najważniejsze filmy Wojciecha Jerzego Hasa, od debiutanckiej "Pętli" (1957) i pierwszych fabuł, które, choć powstały w okresie polskiej szkoły filmowej, stanowiły jej odrębny, skupiony na psychologii postaci rozdział, poprzez stanowiącą szczytowe osiągnięcie reżysera tzw. trylogię oniryczną lat 60. i 70. ("Rękopis znaleziony w Saragossie", "Lalka", "Sanatorium pod Klepsydrą") po otwierającą ostatni okres twórczości "Nieciekawą historię" (1982).
Istotnymi częściami jego filmowego świata były oniryzm („Dla mnie każdy film jest czymś w rodzaju snu”) oraz literatura: czternaście zrealizowanych przez Hasa fabuł to autorskie adaptacje dzieł literackich.otworzy pierwsza z nich, inspirowana francuskim czarnym realizmem poetyckim i niemieckim ekspresjonizmem "Pętla" według opowiadania Marka Hłaski, z wielką kreacją Gustawa Holoubka, odtąd ulubionego aktora Hasa. Następne tytuły to – "Pożegnania" (1958), "Wspólny pokój" (1959), "Rozstanie" (1960) oraz "Jak być kochaną" (1962) – wykorzystujące m.in. konwencje melodramatu filmy psychologiczne z charakterystycznymi dla twórczości reżysera bohaterem outsiderem, eksponowaną scenografią („rupieciarnia Hasa”), pesymistyczną wizją świata, fatalizmem, niszczycielską siłą czasu czy motywem życia jako teatru.
W przeglądzie nie mogło zabraknąć najwybitniejszych dzieł reżysera: "Rękopisu znalezionego w Saragossie" (1964) i "Sanatorium pod Klepsydrą" (1973), genialnych ekranizacji utworów uchodzących za nieprzekładalne: szkatułkowej powieści Jana Potockiego i poetyckiej prozy Brunona Schulza, oraz "Lalki" (1968), autorskiej, dalekiej od szkolnych interpretacji adaptacji arcydzieła Bolesława Prusa. Retrospektywę zamknie "Nieciekawa historia" (1982) na podstawie noweli Antoniego Czechowa, powstała po niemal dziesięcioletnim milczeniu reżysera, z kolejną wielką kreacją Gustawa Holoubka.
