Spotkał Jezusa i wrócił na ziemię. "Niebo istnieje... naprawdę" w ocenach krytyków [ZDJĘCIA]

24 kwietnia 2014, 15:00

"Wbrew pozorom >>Niebo istnieje... naprawdę>Prawdziwe Historie<<, ani bezrefleksyjną pochwałą religii chrześcijańskiej. Film Randalla Wallace'a to ładna i całkiem niegłupia przypowieść na temat sedna ludzkiej wiary, która paradoksalnie trafi przede wszystkim do ludzi wątpiących i niepewnych, bowiem po tych, którzy okopali się mocno po obu stronach wyznaniowej barykady – religijnych krzyżowcach oraz zagorzałych ateistach – film ten raczej spłynie emocjonalnie" (Darek Kuźma, Onet.pl) / Media

"Niebo istnieje... naprawdę" – opowieść o małym chłopcu, który umiera i spotyka Boga, a następnie wraca do życia i opowiada swoją zadziwiającą historię – stała się niespodziewanym hitem po obu stronach oceanu. Kosztujący zaledwie 12 milionów, w czasie premierowego weekendu w Stanach film zebrał 21,5 miliona dolarów. W Polsce stał się najpopularniejszym tytułem świątecznego, wielkanocnego weekendu. Ekranizacja bestsellerowej powieści podczas pierwszego weekendu zgromadziła 8 979 widzów. Oto, co o kameralnym dramacie w reżyserii Randalla Wallace'a piszą krytycy...

1 ">>Niebo istnieje… naprawdę

Connor Corum i Kelly Reilly w filmie 'Niebo istnieje... naprawdę'

Sony Pictures / Allen Fraser

2 "Film Wallance'a jest kolejną "ludzką" historia starającą się zainteresować widza. Reżyser stosuje hollywodzkie sposoby budowania napięcia dramaturgicznego, a więc serwuje sporą dawkę infantylnej muzyki, nachalną dydaktykę oraz wiele zmuszających do wzruszeń scen. Swoją płytką fabułę konstruuje na prostych skojarzeniach: naukowiec – niewierzący, kochająca się rodzina – chrześcijanie" (Marcin Radomski, Wirtualna Polska)

Connor Corum i Greg Kinnear w filmie 'Niebo istnieje... naprawdę'

Sony Pictures / Allen Fraser

3 "Ten film ma wiele cech typowych dla >>christian movie>życiu po życiu>Braveheart

Sony Pictures / Allen Fraser

4 "Hollywood odnalazło nową niszę, w której filmy takie jak obraz Wallace'a lub „God is not dead" Harolda Cronka, stały się skutecznym narzędziem do potwierdzenia słuszności własnego światopoglądu. W uroczej, pastelowej kinowej formie" (Katarzyna Grynienko, Stopklatka.pl)