Krystyna Kołodziejczyk urodziła się 30 marca 1939 r. w Częstochowie. Ukończyła łódzką Państwową Wyższą Szkołę Filmową, Telewizyjną i Teatralną im. Leona Schillera. Na wielkim ekranie debiutowała w filmie dla dzieci „Król Maciuś I”. W jednym z wywiadów wspominała, że warsztatu aktorki komediowej uczyła się od największych sław przedwojennego filmu i kabaretu, między innymi Adolfa Dymszy. Wspólnie z nim wystąpiła w cieszącej się wielką popularnością komedii „Cafe pod Minogą” z 1959 r. Przez całą karierę była obsadzana w komediach, takich jak „Kogel-mogel”, „CK-Dezerterzy” i „Pogoda na jutro”.
Debiut w teatrze
W październiku 1959 r. zadebiutowała na scenie teatralnej w Teatrze Powszechnym w Łodzi. W kolejnych latach występowała na deskach Bałtyckiego Teatru Dramatycznego im. Juliusza Słowackiego i Teatrze Polskim w Bydgoszczy. W bydgoskim teatrze poznała swojego pierwszego męża reżysera Andrzeja Ziębińskiego. Występowała w licznych inscenizacjach w reżyserii Józefa Szajny, Jerzego Grzegorzewskiego oraz Adama Hanuszkiewicza w warszawskim Teatrze Nowym. Występowała także w Teatrze Studio. W ostatnich latach kariery była związana z Och-Teatrem. U boku Barbary Krafftówny występowała w komedii „Trzeba zabić starszą panią” w reżyserii Cezarego Żaka.
W latach 70. często gościła na małym ekranie, między innymi w serialu „Chłopi”, gdzie zagrała żonę wójta. Później zasłynęła rolą Heleny Koniuszkowej w serialu Stanisława Barei „Zmiennicy”. Wielokrotnie użyczała swojego głosu w filmach animowanych i fabularnych, między innymi serii filmów o Harrym Potterze. W ostatnich 20 latach występowała głównie w serialach telewizyjnych, między innymi „Miodowych latach”, „Samo życie”, „Złotopolskich” i „39 i pół”. Pojawiała się także w Teatrze Polskiego Radia.
W 2019 r. została odznaczona Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.