Platynowe Lwy to nagroda przyznawana corocznie, w celu uhonorowania twórczości wybitnych twórców. Dotychczas otrzymali ją m.in. Andrzej Wajda, Jerzy Antczak, Sylwester Chęciński, Tadeusz Chmielewski, Tadeusz Konwicki, Janusz Majewski, Roman Polański, Witold Sobociński, Jerzy Wójcik oraz - w ubiegłym roku - Jerzy Skolimowski. Krzysztof Zanussi odbierze statuetkę podczas 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych, który odbędzie się w Gdyni w dniach 16-21 września 2019 roku.

Reklama

Krzysztof Zanussi (ur. 17 czerwca 1939 r. w Warszawie) studiował fizykę na Uniwersytecie Warszawskim i filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1966 r. ukończył studia na Wydziale Reżyserii łódzkiej Filmówki. Rok wcześniej, w 1965 r. nakręcił etiudę szkolną "Śmierć prowincjała", za którą otrzymał kilka nagród, m.in. na festiwalach w Wenecji, Mannheim i Moskwie.

W 1972 roku nakręcił "Iluminację", której przyznano główną nagrodę na festiwalu w Locarno. W 1975 roku był nominowany do Złotego Niedźwiedzia w Berlinie za "Bilans kwartalny". Rok później zrealizował "Barwy ochronne" (1976 r.) ze Zbigniewem Zapasiewiczem, uważany za jeden z najważniejszych filmów kina moralnego niepokoju. Za późniejszą "Spiralę" (1978 r.) Zanussi otrzymał Nagrodę Jury Ekumenicznego podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Cannes.

Reklama

W 1980 r. otrzymał tę samą nagrodę w Cannes za film "Constans". W tym samym roku reżyser zrealizował "Kontrakt", który przyniósł mu Nagrodę Katolickiego Biura Filmowego (OCIC) i Nagrodę Funduszu Narodów Zjednoczonych na rzecz Dzieci (UNICEF) podczas Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji.

Reklama

Jego kolejne ważne filmy to "Cwał" (1995 r.) z Mają Komorowską, "Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową" ze Zbigniewem Zapasiewiczem (2000 r.) oraz "Persona non grata" (2005), w którym obok Zapasiewicza wystąpili Jerzy Stuhr oraz Andrzej Chyra.

Jego ostatni film to "Eter" z 2018 roku, w którym zobaczyć można m.in. Jacka Poniedziałka i Andrzeja Chyrę.

Od 1980 roku Zanussi był kierownikiem artystycznym Studia Filmowego „Tor”, a później został jego dyrektorem i kieruje zespołem do dziś. W latach 1971–1983 był wiceprezesem Stowarzyszenia Filmowców Polskich, a od 1987 roku członkiem Komitetu Kinematografii.

Jest autorem książek, m.in. sześciu tomów „Scenariuszy filmowych”, wykładał na wielu uczelniach, w tym PWSTiF w Łodzi, National Film School w Wielkiej Brytanii, a także w Collegium Civitas w Warszawie, na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku oraz na wyższych reżyserskich kursach w Moskwie.