Dawka feministycznej energii. "Nasza młodsza siostra" w kinach

Bohaterki to cztery siostry. Trzy z nich mieszkają w wielkim, starym domu w Kamakurze koło Tokio. Gdy dowiadują się o śmierci ojca, którego nie widziały od 15 lat, jadą na daleką prowincję, aby wziąć udział w pogrzebie. Tam poznają czwartą – nastoletnią siostrę przyrodnią. O jej istnieniu kobiety wcześniej nie wiedziały. Zapraszają dziewczynę, by zamieszkała z nimi. Postanawiają zrobić wszystko, żeby poczuła się częścią rodziny.

– Głównymi bohaterkami są cztery siostry, ale można również powiedzieć, że film opowiada historię najmłodszej z nich, Suzu, szukającej własnej tożsamości, oraz najstarszej, Sachi, próbującej zaakceptować rodziców – mówił Hirokazu Koreeda. – To też opowieść o mieście i czasie, który mija każdego dnia. Podobnie jak rytm przypływów przy brzegu, miasto pozostaje niezmienne, mimo regularnych przyjazdów i odjazdów jego mieszkańców. Pewnego dnia, gdy wszyscy bohaterowie historii już umrą, do miasta przybędą nowi ludzie, by spędzić w nim część swojego życia. Jakby ludzkie życie było tylko drobiną – ziarnkiem piasku na plaży.

"Nasza młodsza siostra" startowała w konkursie głównym na ubiegłorocznym festiwalu w Cannes, a w sumie zebrała 10 nagród, w tym Nagrodę Publiczności w San Sebastian. "Niesamowicie wciągający hołd dla rodziny i społecznych więzi"; "zapadająca w pamięć, bardzo prawdziwa opowieść o miłości, życiu, śmierci i rodzinie"; "film skonstruowany z niezwykłą klasą"; "utrzymany w świetnym tempie, kameralny i poruszający obraz", w którym "robią wrażenie nie tylko piękne, rozświetlone twarze aktorek, ale też sposób, w jaki się poruszają i mówią; o niesamowitych krajobrazach Kamakury nie wspominając" – pisali krytycy ("Sight&Sound", "Cinema Movil", "The Guardian", "NOW Toronto", "Screen Daily").

Hirokazu Koreeda ma w dorobku prawie 40 nagród. Jego filmy prezentowano m.in. na festiwalach w Cannes, Chicago, Londynie, Mar del Plata, Pusan, San Sebastian, Toronto, Wenecji i Warszawie. Do najbardziej znanych należą: "Jak ojciec i syn" (2013, m.in. Nagroda Jury na festiwalu w Cannes), "Nikt nie wie" (2004), "Hana" (2006), "Maborosi" (1995).