Dziewczyny poznają się, gdy Zulema, imigrantka z Dominikany, kradnie jednego z klientów Caye, proponując mu za swoje usługi niższą cenę. Początkowo kobiety dzieli rywalizacja i sprzeczne interesy, kiedy jednak Caye znajduje Zulemę ciężko pobitą w jej mieszkaniu, obie zaczynają się wspierać. Zulema sprzedaje swoje ciało, aby móc zaopiekować się małym synkiem, Caye ukrywa wstydliwy zawód przed swoją należącą do klasy średniej rodziną. Nawet w tak ponurych okolicznościach dziewczyny udają, że są księżniczkami. Robią to, aby dodać sobie nadziei, choć pracują w przemyśle, w którym nadzieja nie istnieje.
Film został nagrodzony trzema nagrodami Goya - dwoma aktorskimi dla bohaterek tytułowych oraz dla Manu Chao za piosenkę "Me llaman calle".
