"Renifer Niko ratuje święta"(aka "Niko - Lentajan poika") Finlandia/Dania/Niemcy/Irlandia 2008; reżyseria: Michael Hegner, Kari Juusonen; dystrybucja: Kino Świat; czas: 80 min; Premiera: 27 listopada; Ocena 4/6
Brodaty jegomość w czerwonej czapce rozdaje cuksy, a nasze ulice upstrzone są kolorowymi światełkami i ta dziwna dzwoneczkowa muzyka w domach towarowych, a na ekranach „Renifer Niko ratuje święta”...Hmmm, no tak, jest listopad, mamy Boże Narodzenie.
Niektórzy z nas dostają szału i niewytłumaczalnych napadów furii widząc co roku te wspaniałości świąteczne włażące swymi buciorami w nasze spokojne życie, innych ogarnia błogi spokój więc rozkoszują się tym cudownym czasem, a jeszcze innych atakuje szał zakupów i panika przed rodzinnymi spotkaniami. Tak czy inaczej, nie da się tego szaleństwa ominąć lub nie zauważyć.
Podobne zabiegi przed bożonarodzeniowe zaczynają być widoczne i w kinach. Nie dalej niż tydzień temu otrzymaliśmy animowaną „Opowieść wigilijną” według Dickensa, zrealizowaną w sposób spektakularny w 2D i w 3D z napisami i z dubbingiem, dostępną na każde możliwe sposoby, wyświetlaną od rana do późnej nocy. W tym tygodniu do bożonarodzeniowej konkurencji dołączył renifer Niko, który ratuje święta. I możnaby się spodziewać kolejnej super hiper najdroższej w historii świata produkcji filmowej zza Oceanu z obsadą wartą kilkadziesiąt milionów dolarów. Na całe nasze świąteczne szczęście tak nie jest.
Jest za to przyjemna, spokojna opowieść dla dzieci, w której nie zobaczymy nadmiernej przemocy i nie usłyszymy prawie wulgarnego podwórkowego młodzieżowego języka. Ta europejska produkcja zaskakuje swoim ciepłem i magią, która kiedyś była obecna w produkcjach Disneya. I na takie bajki dzieci mają ochotę, przynajmniej te najmłodsze (wiem, bo byłem w kinie z jednym z nich). Wszystko jest wspaniale i przejrzyście opowiedziane, animacje do bólu tradycyjne, lecz idealnie wpasowane w świąteczną historię, a polski dubbing już tradycyjnie fenomenalny. Tym razem przede wszystkim dzieki perfekcyjnym rolom Piotra Fronczewskiego, Jarosława Boberka i Jasia Rotowskiego.
Historia upartego renifera, Niko który poszukuje swojego ojca w śnieżnych zakątkach Laponii została doceniona i nagrodzona na kilku europejskich festiwalach filmowych dla dzieci, a do tego jest przyjemną odskocznią od nowoczesnych superprodukcji i nachalnych, atakujących nas świątecznych bilboardów z fałszywymi Mikołajami, bo ten prawdziwy jest daleko na północy i występuje w Reniferze Niko.
